Vaders

Klasgenoot Herman L was indirect aanleiding voor de eerste politieke discussie bij ons thuis aan tafel. Dat wil zeggen: toen ik op een zondag, ergens in 1967, tijdens het middageten heel enthousiast begon te praten over Herman’s vader en zijn strijd voor de Vlaamse zaak, ging mijn vader woedend en zonder een woord te zeggen van tafel. Mijn moeder probeerde te sussen, zei dat ik daar nooit meer over moest beginnen, dat het met de oorlog te maken had, dat veel Vlaamsgezinden met de Duisters hadden geheuld, dat mijn vader in het verzet had gezeten.
Herman distantieerde zich tijdens zijn studie aan de universiteit van zijn vaders gedachtengoed en is sinds die tijd politiek (en syndicaal) actief voor de socialisten. Zelf kreeg ik na die zondag in 1967 beetje bij beetje te horen welke keuzes mijn vader op zijn twintigste had gemaakt.

Bevrijdingsfestival Roermond